Prim park
พอฉันลงมาจากที่ห้อง(อันหรูหรา) มายัง โรงอาหา ก็บ้านมันใหญ่นี่ เรียกโรงส้ะเลย ทุกอย่างเป็นสีดำหมด ฉันแปลกมาก ทำไมถึงเป็นสี เเละมันดูหวั่งเหวง ชุดฉันเป็นสีชมพูช่างไม่เข้ากับห้องส้ะเลย เฮ้อออ ฉันกลั้นใจเดินไปที่โต๊ะอาหารที่มีแร็ปม่อนรออยู่ พอฉันเดินไปถึงโต๊ะ แร็ปม่อนก็เรื่อนเก้าอี้ให้ฉันนั่ง พอฉันนั่ง อาหารบนโต๊ะ มันเป็นของดิบทั่งนั้น สเต็กที่ต้องย่างให้สุกแต่มันคือสเต็กสดมีพริกไทยและของอน่างอื่นตกแต่ง ทำฉันสะอิดสะเอือนเหลือนเกิน และส่วนไก่ที่จะต้องทอด ก็เป็นน่องไก่สด ทุกอย่างบนตกเป็นของดิบหมดและน้ำก็เป็นเลือด ฉันอยากจะบ้าตาย พวกนั้นเป็นอะไรกันแน่ แวมไพร์ หรอ! ไม่ใช่หรอก แวมไพร์ไม่มีจริงสักหน่อย
"แวมไพร์น้ะ มีจริง เธออยากเห็นไหม" ตาวีพูดขึ้น
เอ๊ะ! ฉันไม่ได้พูดอะไรเลยน้ะ รู้ได้ไง
"ก็เพราะ ฉันอ่านความคิดเธอออกไงล้ะ เพราะฉันเป็น...." พอตานั้นจะพูดจู่ๆก็มีใครคนหนึ่งพูดแทรกขึ้นมา หน้าตาคนนั้นหล่อไม่แพ้ตาวีเลย
"กินข้าวทั้งที ไม่คิดจะชวนน้องเลยหรอคับ?"
และยิ่งไปน้ำเสียงของหมอนั้น ยิ่งทำให้ฉันหลงเขา เข้าไปใหญ่
"ไม่จำเป็น ต้องชวนคนอย่างแก " ตาวีพูดด้วยน้ำเสียเย็นชา เหอะๆ เสียมารยาทมาก
"งั้นขอร่วมวง ด้วยน้ะคับ" พอตานั้นพูดจบก็มานั่งลงฝั่งตรงข้ามฉัน ว้าว! ยิ่งดูหน้าใกล้ๆยิ่งหล่อ แถมขาวด้วย ขาวกว่าใครบางคนอีก
"จะว่าฉันดำงั้นสิ้น้ะ .! "
" ก็ประมาณนั้น " ฉันตอบอย่างหน้าตาย
"ปากดีเถอะ คนสวยแล้วเธอขะจบไม่สวย"
ตายนั้นพูดอะไรของเขาก็ไม่รู้ ทำเอาฉัน ขนลุกเลย " งั้นกินแล้วน้ะคับ" ผู้ชายตรงข้ามพูดเขาก็กินอย่างมนุษย์ปกติ ส่วนตาวีก็กินเหมือนผู้ชายคนนั้น แล้วฉันล้ะได้แต่มองอาหาร แล้วพะอืดพะอม
"เป็นอะไรหรอ ไม่อร่อยหรอคับ" ชายคนนั้ยถาม
"เปล่าค่ะ " ฉันตอบ
"แล้วทำไมไม่กินล้ะ " ตาวีถาม
" กำลังจะกิน" หลังจากพูดจบฉันก็ค่อยๆหั่นสเต็กสด เข้าปาก คำเดี่ยวเท่าแหละ
" ห้องน้ำอยู่ไหน "
"เดินตรงไปแล้วเลี้ยวขวา " วีตอบแล้วกินต่อ
ฉันวิ่งออกจากโรงอาหาร แล้วเจ้าไปทางที่เขาบอก
แหวะ!
ฉันคายมันออกมา มันทั้งคราว ทั้งขม และกลิ่นไม่ใช่รถชาติอาหาร มันเป็นเลือดสด ต่างหาก
ถ้าฉันอยู่ที่นี่ต่อไปมีหวังคงตายแน่ เพราะที่นี่กินอย่างที่ฉันไม่กิน ตอนนี้ฉันกำลังคิดว่าจะทำอย่างไรให้ฉันอยู่รอด ไม่สิ้ ฉันต้องแก้แค้น แก้แค้นให้พ่อของฉัน ถ้าในนายเป็นแวมไพร์อ่านความคิดฉันออก ฉันก็จะทำให้สมองมันว่างเปล่า คิมแทฮยอง ! คราวนี้แหละ ฉันจะต้องจัดการนายให้ได้ นายจะต้องชดใช้และเจ็บเป็นสองเท่าของฉัน!
ไรท์ลืมลงเลย ถ้าเพื่อนที่แสนดีไม่มาบอกคงไม่ได้ลงล้ะ555 อาจจะพิมตกยังไงก็ขอโทษด้วยน้ะค่าาา T^T
มาต่อให้หน่อยคะ ค้างมากกก
ตอบลบต่อน้ะคะ
ตอบลบต่อนะ
ตอบลบ