วันเสาร์ที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

รักร้ายของนายแวมไพร์ BTS X YOU ( V X YOU) Ep.1



@ บ้านพรีม 
 "นี่..!. ยัยพรีมแกนี่มันโง่จริงๆเลยน้ะฉันบอกให้แกไปถูตรง แกกลับมาถูตรงนี่ อีโง่!" เสียงของลูน่าลูกสาวแม่เลี้ยงของตะโกนด่าพรีมอย่างหนัก
"แต่เมื่อกี้ ลูน่าบอกให้พี่ถูตรงนี้ นิ้" พรีมพยายามบอกลูน่า แต่ลูน่ากลับตะโกนด่า
"อ๋อ...นี่แกเถี่ยงฉันหรอ" ลูน่าพูดพลางบีบคางของพรีม 
"อ้ะ.! ลูน่า พี่เจ็บ " พรีมพยายามแกะมือลูน่าออกแต่ลูน่ากลับ ใช้มือ หนาของเธอ ตบลงที่หน้าของพรีม 
"อย่างแกน้ะ.. เจ็บไม่เป็นหรอก นาง..." ลูน่าพูดยังไม่ทันจบจู่ๆ แม่เลี้ยงของลูน่า ก็แทรกขึ้นมาทันที  
"อะไร.. มีอะไรกัรเสียงดังแต่เช้าเลย" แม่เลี้ยงของลูน่าเดินลงมาพร้อมกับบ่นๆ 
"แม่ค๊าาาา~ พรีมสั่งหนูให้ไปถูพื้น ทั้งที่วันนี้เวณพรีมค้ะ" พอลูน่าเห็นผู้เป็นแม่เดินลงมาก็เข้าไปประจบใหญ่ พร้อมกับโกหกออกไป
"พรีมปล่าว น้ะค้ะคุณน้า พรีมยังไม่ได้ทำอะไรเลย" พรีมพยายามเล่าความจริงให้แม่เธอฟังแต่แม่เลี้ยงของเธอกลับ จิกหัวเธอพร้อมกับด่า 
"แกโกหกฉันหรอ ~ ห๊าา! ." พอแม่เลี้ยงพูดจบก็ใช้มือหนากระทบเข้าที่หน้าของพรีมทันที 
"จำไว้วันหลังอย่ามาโกหกฉันอีก " พอแม่เลี้ยงพูดจบก็พาลูกรักของเธอเดินเข้าบ้านทันที เหลือทิ้งไว้แค่พรีม 

Prem park

  หลังจากที่สองแม่ลูกเดินเข้าบ้านฉันก็ทำงานบ้านทุกอย่าง ตั้งแต่กวาดจนซักผ้า บ้านของฉันมีตั้ง3ชั้น แต่ฉันกลับได้อยู่เรือนคนใช้ ทุกๆวัน2แม่ลูกจะไม่อยู่บ้าน ส่วนพ่อของฉันก็เอาแต่ทำงาน ทำงาน ไม่เคยมาดูแลฉันเลย บางครั้งฉันก็คิดถึงแม่เหลือนเกิน ฉันอยากกอดแม่ อยากให้แม่เล่านิทานไห้ฟัง อยากไห้แม่พาไปเที่ยว เหมือนทุกครั้ง แต่ทุกอย่างดับสลาย หายไปหมด ขณะที่ฉันกำลังนั่งคิดถึงแม่ น้ำตาของฉันมันก็ไหลลงมา ฉันพยายามสะบัดความคิดนี้แล้วรีบกลับไปเรือนคนใช้ดีกว่า  

Prem prak end 

  @ที่บริษัทพ่อพรีม 
ปึ้ง !. "ผมของลูกสาวของคุณ คุณจะให้ไหม?" 
เสียงของแทฮยองเอ่ยขึ้นกับพ่อของพรีม ในขณะที่พ่อของพรีมถูกจีมินล็อคแขนและคุกเข่าไว้กับพื้น 
"ให้ผมตายเสีย ยังดีกว่าให้พรีมไปกับคุณ" 
"แล้วถ้าอย่างนี้ล้ะ " พอแทฮยองพูดจบก้อผลิ้วปาก หลังจากนั้นลูกน้องของเขาก้อพา 2 แม่ลูกเข้ามา นั้นคือ ลูน่า&เซลซี(แม่เลี้ยง) เข้ามา 
"จะยอมไหม?." เสียงของแทฮยองเอ่ยออกมาอย่างผู้ชนะ 
"พ่อ.. ค้ะ มันเป็นต้องการอะไร  ให้พวกมันไปเถอะ" ลูน่าเอ่ยขึ้นด้วยความกลัว 
"ใช่ค้ะ .. ที่รักให้มันไปเถอะ"เสียงของเซลซีสมถบ 
"ฉันเวลาพวกแก5นาทีแล้วบอกมา ว่าจะไห้ไหม?. เห้ย!. ปล่อยพวกมันให้ไปคุยกัน" 


ฝั่งพรีม ..

"ทำอาหารไปไห้พ่อที่บริษัทดีกว่า~" หลังจากนั้นพรีมก็ทำอาหาร พอเสร็จแล้ว พรีมก็นั่งรถมาที่บริษัทพอทันที สภาพที่เห็นคือทุกคนกำลังวิ่งออกจากบริษัท พรีมพยายามถามคนที่วิ่งออกมาแต่ทุกคนก็วิ่งหนีพรีมโดนไม่สนใจพรีม พรีมตัดสิ้นใจวิ่งเข้าไปและขึ้นไปที่ห้องทำงานแต่เห็นผู้ชาย2คนเฝ้าหน้าประตู(ซูก้า&เจโฮป ) 
พรีมจึงรีบหลบหลังกำแพง ตอนนี้พรีมคิดไม่ออกว่าจะช่วยพ่อได้อย่างไร พอพรีมเห็น
หลอดและเศษไม้ ที่กระถางดอกไม้ พรีมจึงใช้ไม้แย่เข้าไปในหลอด และเป่าใส่เจโฮปทันทีแต่หารู้ไม่ว่าเศษไม้นิดเดียวไม่สามารถทำให้แวมไพร์เป็นแผลได้ และเขาก็เห็นพรีม พรีมคิดอะไรไม่ออกจึงใช้เท้าทุบกระจกให้แตก และหยิบเศษกระจกขึ้นมาแต่ระหว่างนั้นเอง มือของเธอก็ได้ถูกเศษแก้วบาดมือ กลิ่นเลือดของพรีมทำไห้เจโฮปได้กลิ่นและรับรู้ถึงกรุ๊ปเลือดเเละความบริสุทธิ เจโฮปเดินเข้ามาเรื่อยๆซูก้าๆด้แต่มองตาม พอเจโฮปเดินถึงที่นั้น พรีมก็ใช้เศษกระจก เจาะเข้าที่ต้นคอทันทีและเธอก็รีบวิ่งมาที่หน้าห้องเจอกับซูก้าเธอใช้ท้าวของเธอเตะเข้าที่เป้าของซูก้าก่อนที่จะใช้แขนสับเข้าที่ต้นคอด้านหลัง และเธอก็เปิดประตู 

ปึ้ง! 
"พรีม!. หนีไปลูก.." ปั๊งง!!. พ่อถูกวียิงเข้าที่หัวเต็มๆ  2แม่ลูกได้แต่ยืนอึ้ง  
"พ่ออ!!. " พรีมตะโกนออกมาทั้งย้ำตาที่ไหลออกมาพร้อมกับทรุดเข่าลงกรองลงกับพื้น 
"หึ.. มาแล้วก็ดี แล็ปม่อนจัดการ จีทินเอาสองแม่ลูกนี่ไปทิ้งที่ไหนก้อได้ อย่าให้ฉันเห็นหน้ามันอีกและจัดการศพด้วย"วีพูดจบก็เก็บปืนและเดินออกมาเห็นซูก้ากุมเป่าและเห็นเจโฮปโดนเศษแก้วทิ้มอยู่ แต่ทั้ง2ก้อลุกขึ้นโค้งคำนับให้วี 
วีเดินผ่านอย่างเมินเฉยไม่พูดอะไร และแล็ปม่อนก้ออุ้มพรีมเดินตามออกมา พรีมดิ้นสุดชีวิต แต่ก้อไม่กระทบอะไรกับแล็ปม่อน เพราะเเรงของพรีมไม่ได้ถึงเศษเสี่ยวของแล็ปม่อน แต่กลิ่นเลือดของเธอยังคงชวนไห้แล็ปม่อนอยากชิม 
เพราะร่างกายของพรีมหมดแรงจึง อ่อนแรงและหลับไป แล็ปม่อนที่มองพรีมอยู่ จากคนที่ไม่ยิ้ม กลับยิ้มออกมาอย่างง่ายดาย ยากนักที่จะ
ได้เห็นรอยยิ้มของแล็ปม่อน เพราะเเร็ปม่อนก้อไม่ต่างอะไรจากวี  ที่จะเห็นรอยยิ้มของเขาทั้ง2มันยากนัก 












ลงไปแล้วน้าตอนที่1 ยังไงก็ฝากติดตามด้วยน้าาา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น