รักร้ายของนายแวมไพร์ BTS X YOU (V X YOU) Ep3

Prim park 
พอฉันลงมาจากที่ห้อง(อันหรูหรา) มายัง โรงอาหา ก็บ้านมันใหญ่นี่ เรียกโรงส้ะเลย ทุกอย่างเป็นสีดำหมด ฉันแปลกมาก ทำไมถึงเป็นสี เเละมันดูหวั่งเหวง ชุดฉันเป็นสีชมพูช่างไม่เข้ากับห้องส้ะเลย เฮ้อออ ฉันกลั้นใจเดินไปที่โต๊ะอาหารที่มีแร็ปม่อนรออยู่ พอฉันเดินไปถึงโต๊ะ แร็ปม่อนก็เรื่อนเก้าอี้ให้ฉันนั่ง พอฉันนั่ง อาหารบนโต๊ะ มันเป็นของดิบทั่งนั้น สเต็กที่ต้องย่างให้สุกแต่มันคือสเต็กสดมีพริกไทยและของอน่างอื่นตกแต่ง  ทำฉันสะอิดสะเอือนเหลือนเกิน และส่วนไก่ที่จะต้องทอด ก็เป็นน่องไก่สด ทุกอย่างบนตกเป็นของดิบหมดและน้ำก็เป็นเลือด ฉันอยากจะบ้าตาย พวกนั้นเป็นอะไรกันแน่ แวมไพร์ หรอ! ไม่ใช่หรอก แวมไพร์ไม่มีจริงสักหน่อย 
"แวมไพร์น้ะ มีจริง เธออยากเห็นไหม" ตาวีพูดขึ้น
เอ๊ะ! ฉันไม่ได้พูดอะไรเลยน้ะ รู้ได้ไง 
"ก็เพราะ ฉันอ่านความคิดเธอออกไงล้ะ เพราะฉันเป็น...." พอตานั้นจะพูดจู่ๆก็มีใครคนหนึ่งพูดแทรกขึ้นมา หน้าตาคนนั้นหล่อไม่แพ้ตาวีเลย  
"กินข้าวทั้งที ไม่คิดจะชวนน้องเลยหรอคับ?" 
และยิ่งไปน้ำเสียงของหมอนั้น ยิ่งทำให้ฉันหลงเขา เข้าไปใหญ่ 
"ไม่จำเป็น ต้องชวนคนอย่างแก " ตาวีพูดด้วยน้ำเสียเย็นชา เหอะๆ เสียมารยาทมาก
"งั้นขอร่วมวง ด้วยน้ะคับ" พอตานั้นพูดจบก็มานั่งลงฝั่งตรงข้ามฉัน ว้าว! ยิ่งดูหน้าใกล้ๆยิ่งหล่อ แถมขาวด้วย ขาวกว่าใครบางคนอีก 
"จะว่าฉันดำงั้นสิ้น้ะ .! "
" ก็ประมาณนั้น " ฉันตอบอย่างหน้าตาย
"ปากดีเถอะ คนสวยแล้วเธอขะจบไม่สวย" 
ตายนั้นพูดอะไรของเขาก็ไม่รู้ ทำเอาฉัน ขนลุกเลย " งั้นกินแล้วน้ะคับ" ผู้ชายตรงข้ามพูดเขาก็กินอย่างมนุษย์ปกติ  ส่วนตาวีก็กินเหมือนผู้ชายคนนั้น แล้วฉันล้ะได้แต่มองอาหาร แล้วพะอืดพะอม 
"เป็นอะไรหรอ ไม่อร่อยหรอคับ" ชายคนนั้ยถาม 
"เปล่าค่ะ " ฉันตอบ
"แล้วทำไมไม่กินล้ะ " ตาวีถาม 
" กำลังจะกิน" หลังจากพูดจบฉันก็ค่อยๆหั่นสเต็กสด เข้าปาก คำเดี่ยวเท่าแหละ 
" ห้องน้ำอยู่ไหน " 
"เดินตรงไปแล้วเลี้ยวขวา " วีตอบแล้วกินต่อ 
ฉันวิ่งออกจากโรงอาหาร แล้วเจ้าไปทางที่เขาบอก 

แหวะ! 

ฉันคายมันออกมา มันทั้งคราว ทั้งขม และกลิ่นไม่ใช่รถชาติอาหาร มันเป็นเลือดสด ต่างหาก 
ถ้าฉันอยู่ที่นี่ต่อไปมีหวังคงตายแน่ เพราะที่นี่กินอย่างที่ฉันไม่กิน ตอนนี้ฉันกำลังคิดว่าจะทำอย่างไรให้ฉันอยู่รอด  ไม่สิ้ ฉันต้องแก้แค้น แก้แค้นให้พ่อของฉัน ถ้าในนายเป็นแวมไพร์อ่านความคิดฉันออก  ฉันก็จะทำให้สมองมันว่างเปล่า คิมแทฮยอง ! คราวนี้แหละ ฉันจะต้องจัดการนายให้ได้ นายจะต้องชดใช้และเจ็บเป็นสองเท่าของฉัน! 




















ไรท์ลืมลงเลย ถ้าเพื่อนที่แสนดีไม่มาบอกคงไม่ได้ลงล้ะ555 อาจจะพิมตกยังไงก็ขอโทษด้วยน้ะค่าาา T^T

รักร้ายของนายแวมไพร์ BTS X YOU (V X YOU) ep.2

แสงแดดอุ่นๆค่อยๆ สาดส่องเข้ามาในห้อง
ทำไห้ร่างบางค่อยๆลืมตาขึ้น 
"ที่นี่.. ที่ไหนกัน" ร่างบางมองรอบๆห้อง 
"หึ..ตื่นแล้วหรอ สาวน้อย "  
เสียใครคน1ดังขึ้นมา  
"น้ะ..นายเป็นใคร" ร่างบางรีบขยับถอยหลังเข้ามุม "ฉันน้ะหรอ... ถ้าฉันบอกว่า" ชายคนนั้นเดินเข้ามาหาพรีม เร็วมาก จนพรีมไม่รู้เลยว่าเดินหรือเหาะ เพราะเขาเดินมาเร็วมาก พอเขามาหยุดอยู่ตรงหน้าพรีม ทำเอาหัวใจพรีมสั่นระริกระรี้  และพรีมก็สัมผะสได้ถึงร่างกายของเขาว่าเขาไม่ใช่มนุษยย์แน่ๆ แล้วเขาก็เชิดคางพิมพ์ขึ้น แล้วพูดว่า "ถ้าฉันบอกว่าฉันเป็นแวมไพร์ล้ะ ชื่อ คิมแทฮยอง เธอจะเชื่อไหม" 
"นาย...ฮ่าๆๆ นายจะบอกหรออวมไพร์มีจริงที่ไหน ฮ่าๆ" 
พรีมตอบไปพร้อมกับหัวเราะ
"หึ... ถ้าไม่เชื่อฉันจะทำให้เธอดู"
พอวีพูดจบก็จัดการแยกเคี้ยว ของเขาและปักลงที่ต้นคอของพรีม 
"อ้ะ!. ฉัน.. ฮึก.. เจ็บ " 
พรีมพูดออกมาทั้งน้ำ แต่ถึงกระนั้น วีก็ยังคง ไม่ยอมปล่อยเคี้ยวออกจากต้นคอของพรีม เขากลับดูดเลือดของพรีม
"แทฮยอง ฉันเจ็บ" พรีมใช้เล็บจิ้กที่ต้นคอของวี "หึ..." วียิ้มมุมปากแล้วค่อยๆ ผละปากออกจากพรีม พรีมได้แต่ร้องให้และก้มหน้า 
"แลปม่อน จัดการเอาเลือดของเธอและแต่งตัวเธอให้เรียบร้อยแล้วให้ลงมาทานข้าวพร้อมฉัน" พอวีพูดแค่คำว่าแลปม่อน  แลปม่อนก็ปรากฏกลายขึ้นทันที และเดินมาหาพรีม ส่วนวีก็เดินออกจากห้องไป 
"เธอไม่เป็นไรใช่ไหม?" 
แลปม่อนพูดขึ้น พรีมไม่ตอบอะไรแต่ส้ะอึ้กส้ะอื้นพร้อมกับร้องให้ออกมา  พอแลปม่นเห็นพรีมเศร้า หัวใจของแลปม่อนก็รู้สึก อยากจะปลอบพรีมเหลือ อยากจะทำให้พรีม สบายใจ และอยากเห็นรอยยิ้มของพรีม . 
"นี่!เลิกร้องให้ได้แล้ว... เธอรู้ไหมเวลาที่ผู้หญิงร้องให้น้ะ ไม่สวยน้ะรู้ไหม? " แลปพูด
"ฉันเจ็บ  ฉันเกลียดเขา  ทำไม ฮึก.. ทำไมกัน 
ทำไมเขาต้องฆ่าคนที่ฉันรัก รู้มะ อ้ะ!." 

หมับ..

พรีมที่พูดยังไม่ทันจบก็ถูกแลปม่อนดึงตัวเข้ามากอด พร้อมกับพูดว่า 
"เลิกร้องได้แล้ว... ที่แทฮยองทำไมไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบน้ะ เธออย่าโกรธเขาเลย ไปอาบน้ำและลงไปกินข้าวเถอะ" แลปม่อนพูดจบก็ค่อยๆ พละพรีมออกจากอ้อมกอด 
"ไหนขอฉันดูแผลเธอสิ้ " พอแลปม่อนพูดจบก็ ก็จับที่ต้นคอของพรีม 
"ไม่เป็นไรแล้วน้ะ แผลของเธอน้ะ อีก2-3วันก็หาย" แลปพูดพร้อมกับยิ้มให้อย่างเป็นมิตรกะพรีม 
"นายดีกว่า แทฮยองเยอะเลย แทฮยองน้ะ ใจร้าย ฮึก ใจร้ายที่สุด " พรีมพูดออกมาทั้งน้ำตา "ย๊าาส์.. เลิกร้องแล้วไป อาบน้ำได้แล้ว" แลปม่อนพูดพร้อมกะยีหัวของพรีม 
"อื้ม" พอพรีมพูดจบก็เดินเข้สไปในห้องน้ำ ส่วนแลปม่อนก็วาง ชุดเดรสสั้นประมาณเข่า สีชมพู แขนกุด ตรงที่นอน และเดินออกไปรอที่หน้าห้อง 
หลังที่พนีมอาบน้ำเวร็จก็โผล่หน้าออกมาดูว่าแลปม่อนอยู่หรือป้าว เพราะเธอกลัวว่าแลปม่อนจะเห็น- ^ - พอไม่แลปม่อนะพรีมก็แต่งตัว ใส่ชุดเดรสที่วางอยู่ตรงที่นอน พอเธอแต่งตัวออกมาช่างดูหน้ารักอะไรเช่นนี้ หลังจากนั้นเธอก็ลงไปทานข้าว 







ลงฝห้น้อยไปหรือป้าว?? นางเอกเร่จะเป็นยังไงฝากเอาใจช้วยด้วยน้าา อาจจะมีNCด้วยน้าา

รักร้ายของนายแวมไพร์ BTS X YOU ( V X YOU) Ep.1

@ บ้านพรีม 
 "นี่..!. ยัยพรีมแกนี่มันโง่จริงๆเลยน้ะฉันบอกให้แกไปถูตรง แกกลับมาถูตรงนี่ อีโง่!" เสียงของลูน่าลูกสาวแม่เลี้ยงของตะโกนด่าพรีมอย่างหนัก
"แต่เมื่อกี้ ลูน่าบอกให้พี่ถูตรงนี้ นิ้" พรีมพยายามบอกลูน่า แต่ลูน่ากลับตะโกนด่า
"อ๋อ...นี่แกเถี่ยงฉันหรอ" ลูน่าพูดพลางบีบคางของพรีม 
"อ้ะ.! ลูน่า พี่เจ็บ " พรีมพยายามแกะมือลูน่าออกแต่ลูน่ากลับ ใช้มือ หนาของเธอ ตบลงที่หน้าของพรีม 
"อย่างแกน้ะ.. เจ็บไม่เป็นหรอก นาง..." ลูน่าพูดยังไม่ทันจบจู่ๆ แม่เลี้ยงของลูน่า ก็แทรกขึ้นมาทันที  
"อะไร.. มีอะไรกัรเสียงดังแต่เช้าเลย" แม่เลี้ยงของลูน่าเดินลงมาพร้อมกับบ่นๆ 
"แม่ค๊าาาา~ พรีมสั่งหนูให้ไปถูพื้น ทั้งที่วันนี้เวณพรีมค้ะ" พอลูน่าเห็นผู้เป็นแม่เดินลงมาก็เข้าไปประจบใหญ่ พร้อมกับโกหกออกไป
"พรีมปล่าว น้ะค้ะคุณน้า พรีมยังไม่ได้ทำอะไรเลย" พรีมพยายามเล่าความจริงให้แม่เธอฟังแต่แม่เลี้ยงของเธอกลับ จิกหัวเธอพร้อมกับด่า 
"แกโกหกฉันหรอ ~ ห๊าา! ." พอแม่เลี้ยงพูดจบก็ใช้มือหนากระทบเข้าที่หน้าของพรีมทันที 
"จำไว้วันหลังอย่ามาโกหกฉันอีก " พอแม่เลี้ยงพูดจบก็พาลูกรักของเธอเดินเข้าบ้านทันที เหลือทิ้งไว้แค่พรีม 

Prem park

  หลังจากที่สองแม่ลูกเดินเข้าบ้านฉันก็ทำงานบ้านทุกอย่าง ตั้งแต่กวาดจนซักผ้า บ้านของฉันมีตั้ง3ชั้น แต่ฉันกลับได้อยู่เรือนคนใช้ ทุกๆวัน2แม่ลูกจะไม่อยู่บ้าน ส่วนพ่อของฉันก็เอาแต่ทำงาน ทำงาน ไม่เคยมาดูแลฉันเลย บางครั้งฉันก็คิดถึงแม่เหลือนเกิน ฉันอยากกอดแม่ อยากให้แม่เล่านิทานไห้ฟัง อยากไห้แม่พาไปเที่ยว เหมือนทุกครั้ง แต่ทุกอย่างดับสลาย หายไปหมด ขณะที่ฉันกำลังนั่งคิดถึงแม่ น้ำตาของฉันมันก็ไหลลงมา ฉันพยายามสะบัดความคิดนี้แล้วรีบกลับไปเรือนคนใช้ดีกว่า  

Prem prak end 

  @ที่บริษัทพ่อพรีม 
ปึ้ง !. "ผมของลูกสาวของคุณ คุณจะให้ไหม?" 
เสียงของแทฮยองเอ่ยขึ้นกับพ่อของพรีม ในขณะที่พ่อของพรีมถูกจีมินล็อคแขนและคุกเข่าไว้กับพื้น 
"ให้ผมตายเสีย ยังดีกว่าให้พรีมไปกับคุณ" 
"แล้วถ้าอย่างนี้ล้ะ " พอแทฮยองพูดจบก้อผลิ้วปาก หลังจากนั้นลูกน้องของเขาก้อพา 2 แม่ลูกเข้ามา นั้นคือ ลูน่า&เซลซี(แม่เลี้ยง) เข้ามา 
"จะยอมไหม?." เสียงของแทฮยองเอ่ยออกมาอย่างผู้ชนะ 
"พ่อ.. ค้ะ มันเป็นต้องการอะไร  ให้พวกมันไปเถอะ" ลูน่าเอ่ยขึ้นด้วยความกลัว 
"ใช่ค้ะ .. ที่รักให้มันไปเถอะ"เสียงของเซลซีสมถบ 
"ฉันเวลาพวกแก5นาทีแล้วบอกมา ว่าจะไห้ไหม?. เห้ย!. ปล่อยพวกมันให้ไปคุยกัน" 


ฝั่งพรีม ..

"ทำอาหารไปไห้พ่อที่บริษัทดีกว่า~" หลังจากนั้นพรีมก็ทำอาหาร พอเสร็จแล้ว พรีมก็นั่งรถมาที่บริษัทพอทันที สภาพที่เห็นคือทุกคนกำลังวิ่งออกจากบริษัท พรีมพยายามถามคนที่วิ่งออกมาแต่ทุกคนก็วิ่งหนีพรีมโดนไม่สนใจพรีม พรีมตัดสิ้นใจวิ่งเข้าไปและขึ้นไปที่ห้องทำงานแต่เห็นผู้ชาย2คนเฝ้าหน้าประตู(ซูก้า&เจโฮป ) 
พรีมจึงรีบหลบหลังกำแพง ตอนนี้พรีมคิดไม่ออกว่าจะช่วยพ่อได้อย่างไร พอพรีมเห็น
หลอดและเศษไม้ ที่กระถางดอกไม้ พรีมจึงใช้ไม้แย่เข้าไปในหลอด และเป่าใส่เจโฮปทันทีแต่หารู้ไม่ว่าเศษไม้นิดเดียวไม่สามารถทำให้แวมไพร์เป็นแผลได้ และเขาก็เห็นพรีม พรีมคิดอะไรไม่ออกจึงใช้เท้าทุบกระจกให้แตก และหยิบเศษกระจกขึ้นมาแต่ระหว่างนั้นเอง มือของเธอก็ได้ถูกเศษแก้วบาดมือ กลิ่นเลือดของพรีมทำไห้เจโฮปได้กลิ่นและรับรู้ถึงกรุ๊ปเลือดเเละความบริสุทธิ เจโฮปเดินเข้ามาเรื่อยๆซูก้าๆด้แต่มองตาม พอเจโฮปเดินถึงที่นั้น พรีมก็ใช้เศษกระจก เจาะเข้าที่ต้นคอทันทีและเธอก็รีบวิ่งมาที่หน้าห้องเจอกับซูก้าเธอใช้ท้าวของเธอเตะเข้าที่เป้าของซูก้าก่อนที่จะใช้แขนสับเข้าที่ต้นคอด้านหลัง และเธอก็เปิดประตู 

ปึ้ง! 
"พรีม!. หนีไปลูก.." ปั๊งง!!. พ่อถูกวียิงเข้าที่หัวเต็มๆ  2แม่ลูกได้แต่ยืนอึ้ง  
"พ่ออ!!. " พรีมตะโกนออกมาทั้งย้ำตาที่ไหลออกมาพร้อมกับทรุดเข่าลงกรองลงกับพื้น 
"หึ.. มาแล้วก็ดี แล็ปม่อนจัดการ จีทินเอาสองแม่ลูกนี่ไปทิ้งที่ไหนก้อได้ อย่าให้ฉันเห็นหน้ามันอีกและจัดการศพด้วย"วีพูดจบก็เก็บปืนและเดินออกมาเห็นซูก้ากุมเป่าและเห็นเจโฮปโดนเศษแก้วทิ้มอยู่ แต่ทั้ง2ก้อลุกขึ้นโค้งคำนับให้วี 
วีเดินผ่านอย่างเมินเฉยไม่พูดอะไร และแล็ปม่อนก้ออุ้มพรีมเดินตามออกมา พรีมดิ้นสุดชีวิต แต่ก้อไม่กระทบอะไรกับแล็ปม่อน เพราะเเรงของพรีมไม่ได้ถึงเศษเสี่ยวของแล็ปม่อน แต่กลิ่นเลือดของเธอยังคงชวนไห้แล็ปม่อนอยากชิม 
เพราะร่างกายของพรีมหมดแรงจึง อ่อนแรงและหลับไป แล็ปม่อนที่มองพรีมอยู่ จากคนที่ไม่ยิ้ม กลับยิ้มออกมาอย่างง่ายดาย ยากนักที่จะ
ได้เห็นรอยยิ้มของแล็ปม่อน เพราะเเร็ปม่อนก้อไม่ต่างอะไรจากวี  ที่จะเห็นรอยยิ้มของเขาทั้ง2มันยากนัก 












ลงไปแล้วน้าตอนที่1 ยังไงก็ฝากติดตามด้วยน้าาา

รักร้ายของแวมไพร์ BTS X YOU ( V X YOU)

สปอย

 วีผู้เป็นมาเฟียใหญ่ต้องมาตาย เพราะแค่ไม่มีหญิงสาวกรุ๊ปเลือด "เอบี แอ็ตเซนเซอร์ทีบ " และจะต้อง บริสุทธิ เพียงแค่มีเพศสัมพันธุ์กับเธอ ก็จะสามารถ มีอายุอีกเป็นล้านๆปี ตอนนี้อาการของวีทรุดหนัก ลงเรื่อยๆ และชะตากรรมก็ได้มาตกที่ พรีม 







ทุกอย่างจะเป็นอย่างไรติดตามด้วยน้า

รักร้ายของนายแวมไพร์ BTS X YOU (V X YOU)

แนะนำตัวลคร


วี : เป็นมาเฟียใหญ่ หล่อ รวย เย็นชา โหดมาก เก่งด้านการต่อสู้ เป็นแวมไพร์

พรีม(YOU) : น่ารัก ปากร้าย ใจดี คล้ายๆทอม ฉลาด แม่ของพรีมตายตั้งพรีมเกิด ทำไห้พ่อเธอหาเมียไหม่ ซึ่งแม่ไหม่ของเธอมีลูกติด 2แม่ลูกคอยกลั่นแกล้งพรีมตลอดเวลา 

แร็ปม่อน : เป็นเลขาของวี ฉลาด แอบชอบพรีม 
เก่งด้านการต่อสู้ เป็นแวมไพร์

จิน : มือซ้ายของวี ฉลาดด้านการใช้สมอง และวิเคาะห์ ใจดี แวมไพร์

จีมิน : มือขวาของวี พูดมาก ต่อสู้เก่ง เฮฮ่าปาร์ตี้
ดูโหดๆ แต่ข้างในเป็นคนอ่อนโยน เป็นแวมไพร์

จองกุก : น้องชายของวี เป็นคนสุขุม เก่งทุกอย่าง อ่อนโยน แต่ถึงจะดูอ่อนโยน ยังใงก็โหดเหมือนพี่ชายของเขา แวมไพร์

ซูก้า : มือซ้ายของจองกุก  ฉลาด เก่ง ใจดี อ่อนโยน เป็นแวมไพร์

เจโฮป : มือขวาของจองกุก เฮฮ่า ม่อสาวเก่ง พูดมาก เก่งด้านการต่อสู้และวางแผน เป็นแวมไพร์


    จะมีตัวละครเพิ่มเข้ามาเรื่อยๆน้ะ😊



สวัสดีจ้าลีดเดอร์ทุกคนน โฮ่ๆ (ไรท์บ้า- -)
ไรท์พึ่งหัดแต่งนิยาย ยังไงก็ฝากด้วยน้ะจ้ะ อาจจะพิมพ์ตก ยังก็ประทานอภัยให้ไรท์คนนี้ด้วย *กราบงามๆ*